Kokos i jego odchudzajace dzialanie!! Dodaj go do diety i kosmetyczki!!

W XVI wieku hiszpańscy odkrywcy podczas swoich wypraw natrafili na niezwykłe drzewo. Wysmukłe, z długimi pierzastymi liśćmi, które rodziło owoce w kształcie wielkich kul pokrytych twardą skorupą. Brązowa, szorstka włóknina i trzy otwory na czubku skojarzyły im się z głową małpy i tak też je nazwali – coco. W ten sposób Europa poznała orzechy kokosowe.

Orzech kokosowy

Być może słyszałeś o kokosie wiele nieprzychylnych opinii, np. że podwyższa cholesterol, ma zły wpływ na serce i zawiera tłuszcze nasycone. Po długich badaniach naukowcom udało się dowieść, że jest całkiem odwrotnie i obecnie kokos jest uznawany za super jedzenie, dzięki swoim składnikom odżywczym.

Kokos jest bardzo smaczny i do tego wartościowy – zawiera witaminę B2, B6, C i E oraz kwas foliowy, potas, wapń, magnez, fosfor, żelazo, sód i cynk. Wartość energetyczna wynosi ok. 620 kcal.

Zawiera zdrową postać tłuszczów – kwasy tłuszczowe, które zawierają od 8 do 14 atomów węgla:kwas kaprylowy (C-8), kwas kaprynowy (C-10), kwas laurynowy  (C-12) oraz kwas mirystynowy (C-14). Mają one właściwości przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwgrzybiczne, które wzmocnią twój system odpornościowy. Ponadto są one łatwo strawne i są bezpośrednio wchłaniane przez wątrobę, dzięki czemu dostarczają natychmiastowej energii. W przeciwieństwie np. do masła, które zawiera kwasy tłuszczowe o długich łańcuchach, które są przechowywane w komórkach tłuszczowych i są spalane znacznie wolniej.

Badania na mieszkańcach wysp Polinezji, którzy spożywają codziennie dużą cześć swoich kalorii z kokosa i oleju kokosowego wykazały, że mają oni znikomo mały odsetek ludzi z chorobami serca. Kokos wyrównuje także poziom cukru we krwi. Dzięki dużej zawartości błonnika jedzenie produktów z kokosa, może powstrzymać głód na wiele godzin. Powoduje on, że czujesz się pełny. Kokos jest także bogatym źródłem żelaza, sodu, potasu i witaminy C.

Według amerykańskich naukowców w DNA orzechów kokosowych zawarty jest zapis wędrówek ludów Oceanii i południowo-wschodniej Azji. Dzięki temu niezwykłemu odkryciu da się prześledzić trasę wytyczanych przez starożytnych szlaków handlowych.

Orzech kokosowy to jeden z najcenniejszych darów natury. Im młodszy jest owoc, tym silniejsze są jego właściwości.

Z owocu kokosa uzyskujemy:

– miąższ (zwany tez „bielmem”),

– sok (zwany inaczej „wodą kokosową” lub „mlekiem kokosowym”)

– oraz olej kokosowy.

Przy zakupie kokosa, należy nim wstrząsnąć, by przekonać się czy w jego wnętrzu jest jeszcze mleczko kokosowe, bowiem, wyschnięte jądro kokosa jest niejadalne. Sam kokos może być przechowywany tak długo, jak długo skorupa nie jest uszkodzona a w jego wnętrzu jest jeszcze mleczko. Należy jednak pamiętać o tym, że zanim orzech trafi do naszego domu, przebywa on długą podróż i nie należy się zbyt ociągać z jego spożyciem. Po rozłupaniu można go przetwarzać, suszyć lub zamrażać.
By spożyć orzech kokosowy, należy najpierw go rozłupać. W tym celu trzeba najpierw wywiercić w nim dziurę, przelać mleczko kokosowe do jakiegoś naczynia, następnie owinąć owoc jakimś ręczniczkiem kuchennym lub innym materiałem, położyć na podłodze i celnie uderzyć młotkiem. Najlepiej schrupać go na surowo. Obecnie istnieje możliwość zakupienia wiórków kokosowych, które można dowolnie przetwarzać. Smaczne są też płatki kokosowe jedzone z mlekiem lub jogurtem. Z kolei sok z kokosa jest dobrym dodatkiem do alkoholi. Schłodzone mleko kokosa jest bardzo orzeźwiające, z wysuszonego jądra kokosa można wyrabiać śmietankę kokosową lub olej.

Miąższ kokosowy

Jest biały i mięsisty. Po jego wysuszeniu otrzymuje się tzw. „koprę”, która składa się w około 70% z tłuszczu, 14% z cukru i 7% z białka. Miąższ składa się głównie z nasyconych kwasów tłuszczowych. Nie są to jednak takie tłuszcze jak te zawarte np. w mięsie czy nabiale, a tłuszcze o średniej długości łańcuchach atomów węgla (8-12 atomów), co sprawia, że są o wiele łatwiej trawione i przyswajalne.

Pyszny napój powstaje w wyniku ucierania miąższu kokosowego z gorącą wodą lub mlekiem, które wyciąga olej i aromatyczne związki. W tropikach tak przyrządzone mleko wykorzystuje się do produkcji alkoholi. Mleko takie zawiera już kokoło 17% tłuszczu, więc do dietetycznych nie należy. Gdy mleko jest ochładzane, na powierzchni unosi się śmietanka. W języku angielskim „cocnut milk” to przecier z miąższu, natomiast mętna ciecz z wnętrza kokosa to „coconut water” lub „coconut juice”.

Z wysuszonego miąższu (bielma) kokosa powstaje kopra zawierająca około 65% oleju zwanego również masłem kokosowym. W temperaturze pokojowej olej ten ma postać stałą i biały kolor. Masło kokosowe to zdrowy i smaczny tłuszcz wykorzystywany do wyrobu czekolady, jako substytut masła kakaowego, a także do produkcji mydła. Można go również stosować w silnikach diesla. Pozostałe po ekstrakcji oleju włókniste wytłoki, zawierają około 20% białka i stanowią doskonałą paszę dla zwierząt hodowlanych.

Sok kokosowy

Znajduje się we wnętrzu owocu. Woda, zanim dotrze do środka takiego orzecha i stanie się sokiem kokosowym, przemierza długą drogę z gleby, poprzez cały pień, aż do owocu. podczas tej wędrówki jest ona wielokrotnie filtrowana, dlatego nie zawiera żadnych zanieczyszczeń i sprawia, że woda kokosowa jest płynem sterylnym, aż do momentu otwarcia orzecha. Sok z wnętrza młodego kokosa ma niemal identyczny skład jak osocze ludzkiej krwi. Podczas II Wojny Światowej był on stosowany  jako płyn do transfuzji, stosowany gdy zabrakło krwi naturalnej.

Orzech kokosowy jest więc „naturalnym dawcą krwi”. Do dziś stosuje się tę metodę w krajach słabo rozwiniętych. Woda kokosowa łatwo miesza się z krwią i jest szybko przyswajana przez organizm człowieka. Stosuje się ją dożylnie w postaci kroplówek, jako zastępczy płyn fizjologiczny nawadniający organizm i uzupełniający niedobory elektrolitów. Musi jednak być przetaczany wprost z owocu, gdyż tylko wtedy zachowuje swą sterylność. Sok kokosowy jest jednym z najbogatszych źródeł elektrolitów. Zawiera ich więcej niż większość napojów izotonicznych używanych przez sportowców. Zawiera tez więcej potasu niż banany. Zalecany jest przy biegunce, wymiotach i problemach żołądkowych.

W krajach, gdzie palmy kokosowe występują w naturze, mleko to można zakupić jeszcze w łupinie kokosowej, robi się w niej tylko dziurkę na słomkę, przez którą wypijamy mleczko. Oczywiście w wielu miejscach zakupić też można butelkowane lub puszkowane mleko kokosowe, ale jak łatwo się domyśleć – takie smakuje już znacznie gorzej. A jak smakuje mleko kokosowe? Kiedyś byłam przekonana, że jest to coś takiego jak mleczko skondensowane z puszki, tylko że o smaku kokosowym. Oczywiście nic bardziej mylnego – mleko kokosowe jest rzadkie jak woda, ma raczej mdły smak i, według mnie, da się je pić tylko jak jest bardzo zimne lub jak się jest bardzo spragnionym i nic innego nie ma się pod ręką. Ale to jest tylko moje subiektywne zdanie.

Z mleka kokosowego można robić galaretkowaty deser Nate de Coco, czyli w wolnym tłumaczeniu z hiszpańskiego: Krem z kokosa. Deser ten, oprócz nazwy, z kremem nie wiele ma wspólnego. Jest to bardzo słodkie, ale za to nie zawierające tłuszczu, żelkowate, półprzezroczyste coś, co je się w postaci cukierków o różnych kształtach. Powstaje w wyniku fermentacji mleka kokosowego. Nata de Coco pochodzi z Filipin, a jego hiszpańskojęzyczna nazwa, to wynik Hiszpańskiej kolonizacji tego kraju. Produkowana jest oczywiście „po domowemu”, ale także przez komercyjnie przez filipińskich farmerów. Brak tłuszczu, cholesterolu i konserwantów powoduje, że są to stosunkowo zdrowe słodkości. Podaje się je z lodami, owocami i napojami.

Olej kokosowy

Masło kokosowe, tłuszcz kokosowy – olej otrzymywany poprzez tłoczenie i rozgrzanie kopry – twardego miąższu orzechów palmy kokosowej (Cocos Nucifera). Spotykany najczęściej jako rafinowany, odkwaszany i wybielany. W postaci płynnej jest lekko żółty. W temperaturze poniżej 25°C przybiera wygląd przypominający ścięty, biały tłuszcz (stąd nazwany także masłem kokosowym). Bardzo rzadko występuje w sprzedaży jako olej tłoczony na zimno, który pozostawiony jest jako naturalny, z typowym, kokosowym zapachem, przez co jest bardzo cennym, poszukiwanym i drogim produktem. Rafinowana wersja jest prawie bezzapachowa. Ze względu na swoją stałą postać olej nadaje się do smarowania pieczywa, można z powodzeniem zastąpić nim masło w pieczeniu. Idealny do smażenia w wysokich temperaturach, nie pali się, nie jełczeje, a dzięki swoim właściwościom smakowym oraz aromacie, nadaje potrawom orientalny charakter.

Około połowę zawartości takiego oleju stanowi kwas laurynowy, który w organizmie przekształca się w monolauryn. Ma silne właściwości antybakteryjne, antywirusowe i antygrzybiczne. Buduje również odporność organizmu. Używany jest do leczenia bardzo wielu schorzeń i dolegliwości, takich jak: bóle zębów, trądzik, opryszczka, wypryski, egzema, zapalenia i owrzodzenia skory, syfilis, łysienie, siniaki, oparzenia, kaszel, przeziębienia, gorączka, osłabienie odporności, choroby układu trawienia, wrzody, kamienie nerkowe, bolesne i nieregularne miesiączki, niedobory witamin, astma, osteoporoza i wiele innych. Kwas laurynowy występuje w naturze w dużych ilościach tylko w orzechu kokosowym i w mleku matki, gdzie wraz z pokarmem dostaje się do organizmu dziecka i tam buduje jego odporność od samych narodzin. Kokosy zawierają też kwas kaprylowy, który ma podobne działanie. Badania dowodzą, że olej kokosowy podwaja przyswajalność kwasu tłuszczowego omega-3  przez organizm. Więc wraz z olejem kokosowym warto spożywać inne oleje, które zawierają kwas omega-3 (np. olej z siemienia lnianego).

Olej kokosowy zawiera naturalne antyoksydanty, które zwalczają wolne rodniki, spowalniając procesy starzenia się skóry, sprawiając jednocześnie, że staje się ona jędrna i elastyczna. Olej ten stosowany jest jako lek przy chorobie Crohna (wrzodziejące zapalenie jelita grubego) i przy cukrzycy typu II. Olej kokosowy jest też pierwszym tłuszczem, który nie przyczynia się do budowy tkanki tłuszczowej, a wręcz przeciwnie, pobudza przemianę materii i wspomaga ubytek wagi przy nadwadze. Stosuje się wewnętrznie, jako lek oraz w kuchni, jako środek spożywczy, a także do użytku zewnętrznego, jako maseczka do włosów, oliwka do ciała czy maść na różnego rodzaju zmiany skórne. Wspomaga gojenie się ran, hamuje pojawianie sie plam na skórze, działa łagodząco przy chorobach skóry (egzemy), spowalnia starzenie i opóźnia powstawanie zmarszczek, nawilża i wygładza skórę.

Olej kokosowy stymuluje też funkcje tarczycy. Przy obecności odpowiedniego hormonu z tarczycy cholesterol jest przekształcany w między innymi progesteron, DHEA oraz pregnenolon. Te substancje pomagają zapobiegać chorobą serca, otyłości, rakowi i innym chorobom.

Ciekawe zastosowania palmy kokosowej

1. Tuba, czyli winko kokosowe. Wystarczy naciąć młody kwiatostan palmy kokosowej i wykorzystać wyciekający z niego słodki (15% to cukry) sok. Z soku tego produkuje się syrop i cukier, a fermentowany daje wino kokosowe, zwane tuba, z którego po destylacji i uszlachetnianiu otrzymuje się arak, wysokoprocentowy napój alkoholowy.
2. Kapusta palmowa. Młode wierzchołkowe listki palmy po ugotowaniu lub marynowaniu je się jako jarzynę (zwaną kapustą palmową), można je również spożywać na surowo.

3. Kokosowe mutanty. Na Filipinach zbiera się również zmutowane owoce, zwane macapuno. Macapuno to zmutowane OWOCE kokosa. Mają delikatniejszy miąższ, są słodsze i znakomicie nadają się do lodowych deserów. Chętnie zjada się je też bez żadnych dodatków, bo są aksamitnie pysznym, prawdziwym rarytasem o śnieżnobiałej barwie.

4. Kokosowa sałatka milionera. Szczytowy pąk palmy zwany sercem palmy (jasny, niemal biały pęd o długości 30-40 cm), jest rzadkim przysmakiem. Niestety po jego wycięciu roślina ginie. Serca palmy są zjadane w sałatkach, taką sałatkę czasami nazywa się „sałatką milionera”, prawdopodobnie ze względu na rzadkość składników.

5. Korzenie kokosa. Korzenie kokosa mają właściwości barwiące, wykorzystywane są zatem np. do farbowania tkanin. Wytwarza się z nich także płyn do płukania jamy ustnej, a sam korzeń u ubogiej ludności zastępuje szczoteczkę do zębów.

6. Włókno kokosowe. Z włókien kokosowych zwanych koirą wytwarza się różne przedmioty o zastosowaniu praktycznym (maty, dywany, pędzle, szczotki czy liny), jak i dekoracyjne (materiały, lampy, papier). Włókno może być prasowane i następnie barwione, dając niezwykłe efekty dekoracyjne. To samo włókno wykorzystuje się jako podłoże do uprawy roślin – substytut torfu.

7. Liście palmowe. Wspaniałe, długie liście palmowe wykorzystywane są na różne sposoby. Wyplata się z nich piękne kosze, maty, kapelusze, a nawet płoty, ściany budynków czy hamaki. Świetnie nadaje się także na strzechę do pokrycia dachu.

8. Drewno palmowe. Ponieważ palma nie ma gałęzi, całość drewna pochodzi z jej pnia. Stało się ono świetnym substytutem dla tradycyjnych gatunków drzew i wykorzystuje się je zarówno w budownictwie, jak i meblarstwie. Wydrążone pnie służyć mogą do wyrobu bębnów, różnego rodzaju pojemników, a nawet niewielkich czółen.

9. Skorupa kokosa. Skorupa kokosa świetnie nadaje się jako materiał opałowy, a po zmieleniu wykorzystywana jest do produkcji plastiku. Tak jak w przypadku totumo ze skorup wytwarza się naczynia, sztućce i pojemniki do przechowywania żywności, a także wiele różnych przedmiotów dekoracyjnych. Połówki skorupy kokosowej wykorzystywane są na Filipinach do polerowania podłóg i zwane są tam bunot. Ze skorupy kokosa wytwarzane są przeróżne instrumenty muzyczne, natomiast uderzane o siebie wydają dźwięk łudząco podobny do stukotu końskich kopyt. Dlatego też wykorzystywane są często w teatrze. Kokosowych łupin używano także podczas kręcenia filmu „Monty Python i Święty Grall”. Świeża wewnętrzna łuska kokosa wtarta w okulary do pływania powoduje, że nie zaparują one tak szybko.

10. Paliwo. Naukowcy z Filipin zaprojektowali przyjazny dla środowiska samochód, którego napędem jest paliwo wytwarzane z kokosów.

11.Cukier z palmy kokosowej jest długotrwałym źródłem energii działającym przez cały dzień. Od zwykłych cukrów odróżnia go to, że nie wywołuje nagłych zwyżek bądź deficytów energii w organizmie. Największym plusem cukru palmowego jest bardzo niski indeks glikemiczny tj. 35. Stosowanie cukru palmowego pomaga diabetykom cierpiącym na cukrzycę 

typu 1. i 2. w kontroli wagi ciała oraz wzmaga stężenie glukozy i lipidów we krwi. Dla porównania, modny niedawno słodzik na bazie surowej agawy posiada indeks glikemiczny 42, wszelkie miody indeks 55 a cukry trzcinowe indeks rzędu 68.
Ponadto, cukier kokosowy odznacza się znacznie wyższą zawartością środków odżywczych niż inne słodziki dostępne na rynku. Szczególnie dużo możemy znaleźć w nim potasu, magnezu cynku i żelaza. Obficie występują w nim także witaminy B1, B2, B3, B6 oraz C. Tak wysokiej zawartości substancji odżywczych i pierwiastków nie sposób znaleźć w jakimkolwiek cukrze rafinowanym.

Jeśli chodzi o skład cukru z palmy kokosowej, to w znacznej części składa się on z sacharozy (70 – 79%). Pozostałe jego składniki to glukoza i fruktoza (3 – 9 % każdy). Niewielkie różnice w składzie mogą być spowodowane tymi samymi czynnikami, jakie wpływają na jego zabarwienie, tj. różnymi metodami podgrzewania, wiekiem drzew oraz ich odmianami.

Jako ciekawostkę można podać, że w Indiach i Chinach cukier kokosowy od dawien dawna uznawany jest za substancję mającą lecznicze właściwości. Już w 1409 roku był on regularnie importowany do Chin na życzenie ówczesnego cesarza.

Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa uznaje cukier z kwiatu kokosa za jeden z najbardziej przyjaznych dla środowiska źródeł tej substancji.

12. Maseczka regenerująca: łyżkę oleju kokosowego (aby olej miał bardziej ciekłą konsystencję, można go nieco podgrzać) mieszamy z łyżką nafty kosmetycznej (do kupienia w aptece, cena: ok 5 zł) oraz z żółtkiem z jajka. Proporcje mogą się różnić; ważne, by maseczka miała odpowiednią konsystencję. Tak więc nakładamy gotową maseczkę na suche włosy, owijamy folią i ręcznikiem, aby pozwolić substancjom wniknąć wgłąb włosów i czekamy co najmniej pół godziny. Myjemy włosy szamponem. Uwaga! Niekiedy konieczne jest kilkakrotne umycie włosów.

13. Maseczka regenerująca 100% oleju kokosowego: wmasujemy olej kokosowy w suche włosy na całej długości i czekamy co najmniej pół godziny. Aby osiągnąć lepszy efekt, polecam również owinąć włosy folią i ręcznikiem; łuski włosowe otwierają się pod wpływem ciepła, umożliwiając substancjom penetrację włosa. Myjemy włosy szamponem. W przypadku tej maseczki również może okazać się konieczne kilkakrotne mycie włosów.

14. Olej kokosowy na zniszczone końcówki:po umyciu włosów, wmasujemy olej kokosowy w mokre, osuszone ręcznikiem końcówki włosów. Nie spłukujemy. Olej kokosowy można również użyć na suche końcówki, ale ważne jest, aby nie przesadzić z ilością.

Sucha skóra:

15.Olej kokosowy stosujemy sam-zamiast kremu nawilżającego. Nie powoduje powstawania wyprysków.

16.Olej kokosowy można stosować również jako dodatek do kremu nawilżającego. Wystarczy odrobinę oleju rozetrzeć w dłoni z porcją kremu i wmasować w skórę.

17.Olej kokosowy ratunkiem dla spierzchniętych ust: smarujemy usta olejem kokosowym i… nie zlizujemy go!

I jeszcze raz dla przypomnienia i streszczenia kilka z wielu pozytywow Kokosa!!!

Wartości odżywcze świeżego miąższu kokosa (w 100 g)

Wartość energetyczna - 354 kcal
Białko ogółem - 3,33 g
Tłuszcz - 33,49 g
Węglowodany - 15,23 g (w tym cukry proste 6.23)
Błonnik - 9,0 g

Witaminy

Witamina C – 3,3 mg
Tiamina – 0,066 mg
Ryboflawina – 0,020 mg
Niacyna - 0,540 mg
Witamina B6  - 0,054 mg
Kwas foliowy -  26 µg
Witamina E – 0,24 mg
Witamina K - 0,2 µg

Minerały

Wapń – 14 mg
Żelazo - 2,43 mg 
Magnez - 32 mg
Fosfor - 113 mg 
Potas - 356 mg
Sód – 20 mg 
Cynk - 1,10 mg

Kokos na próchnicę i pleśniawki

Kokos może zapobiegać powstawaniu próchnicy – przekonują naukowcy z Athlone Institute of Technology (AIT) w Westmeath (Irlandia). Wszystko dzięki zawartemu w nim olejowi kokosowemu, który, w kontakcie ze śliną (a konkretnie z zwartymi w niej enzymami trawiennymi), zapobiega przyleganiu i osadzaniu się bakterii będących przyczyną próchnicy, a tym samym ich namnażaniu się w jamie ustnej. Naukowcy przekonują, że olej zawarty w miąższu kokosa może być tak samo skuteczny jak chemiczne płyny do płukania ust. Ponadto przekonują, że olej ten zwalcza drożdżaki Candida albicans, które są przyczyną pleśniawek jamy ustnej.

Kokos naturalnym antybiotykiem?

Z kolei z badań innych naukowców wynika, że znajdujące się w miąższu orzecha substancje potrafią zwalczyć gronkowca złocistego, a nawet poradzić sobie z wirus opryszczki, odry i grypy. Mimo że oficjalnie nie potwierdzono tych właściwości kokosa, jest on przez niektórych uważany za naturalny antybiotyk.

Kokos może zapobiec rozwojowi Alzheimera?

Trójglicerydy średniołańcuchowe znajdujące się w miąższu kokosa mogą zapobiec rozwojowi, a także pomóc w leczeniu choroby Parkinsona i Alzheimera. Naukowcy już w 2006 roku na łamach „Neurobiology of Aging” przekonywali, że podawanie trójglicerydów średniołańcuchowych chorym na Alzheimera spowodowało znaczącą poprawę ich stanu. Są to jednak wstępne badania i konieczne są dalsze testy potwierdzające omawiane właściwości kokosa.

Kokos – jak otworzyć kokosa?

Jak obrać kokosa? W kokosie znajdują się 3 wgłębienia. W jednym z nich zrób dziurkę (zwykle jedno z nich jest łatwe do przebicia, pozostałe dwa sprawiają problemy). W tym celu możesz użyć wąskiego noża lub korkociągu. Następnie obróć kokos do góry nogami i wylej przez wydrążoną dziurkę znajdującą się w nim wodę kokosową, którą również możesz wykorzystać w celach kulinarnych.

Potem przytrzymaj mocno koksa i uderz w niego tępą stroną (nie ostrzem) ciężkiego noża po obwodzie. Orzech powinien pęknąć i sam się otworzyć. Jeśli nie, można sobie pomóc, uderzając we wbity nóż tłuczkiem do mięsa. Jednak wówczas należy zachować szczególną ostrożność.

Jak teraz odłączyć miąższ od skorupy? Weź nóż z okrągłą końcówką. Podważ miąższ i staraj się odłączyć go od skorupy orzecha ( w zasadzie wystarczy go tylko lekko podważyć, by sam odszedł od skorupy). Następnie ostrym nożem obierz miąższ z brązowej skórki.

 Olej kokosowy zawiera unikalne połączenie kwasów tłuszczowych dzięki którym ma dużą wartość odżywcza i właściwości lecznicze.

Olej kokosowy był demonizowany w przeszłości, ponieważ zawiera znaczne ilości tłuszczów nasyconych. W rzeczywistości, olej kokosowy jest jednym z najbogatszych źródeł tłuszczu nasyconego znanych człowiekowi, prawie 90% kwasów tłuszczowych 

Najnowsze dane pokazują, że tłuszcze nasycone są nieszkodliwe. Badania w których brały udział setki tysięcy ludzi udowadniają że cała idea "zatykania tętnic" przez tłuszcze nasycone jest mitem

Dodatkowo olej kokosowy nie zawiera zwyczajnych tłuszczów nasyconych jakie można znaleźć w serze lub mięsie.

Zawiera tak zwane trójglicerydy o średniej długości łańcuchów kwasów tłuszczowych (MCT) które są one metabolizowane w zupełnie inny sposób niż reszta kwasów tłuszczowych.

Przechodzą bezpośrednio do wątroby z przewodu pokarmowego, gdzie są używane jako szybko przyswajalne źródła energii, albo są zmieniane w tak zwane związki ketonowe, które mogą mieć lecznicze działanie na system nerwowy, przy takich chorobach jak padaczka i choroba Alzheimera.

Podsumowanie: Olej kokosowy zawiera dużo średnio-łańcuchowych trójglicerydów, które są metabolizowane w korzystniejszy sposób niż trójglicerydy o długim łańcuchu i może mieć terapeutyczny wpływ na choroby układu nerwowego.
Ludzie, które jedzą większą ilość produktów z kokosów należą do najzdrowszych ludzi na naszej planecie.

Kokos jest żywnością egzotyczną w Europie, używany jest głównie przez ludzi którzy interesują się jego właściwościami odżywczymi i zdrowotnymi.

Jednakże, w pewnych częściach świata, kokos jest ważną częścią diety, ludzie spożywają go codziennie od wielu pokoleń.

Najlepszym przykładem takiej populacji jest terytorium zależne Tokelau, gdzie ludzie żyją na atolach położonych na południowym Pacyfiku.

W ich diecie ponad 60% kalorii pochodzi z kokosów i są największymi konsumentami tłuszczów nasyconych na świecie.

Cała populacja żyje w dobrym zdrowiu, brak jakichkolwiek dowodów na choroby serca 

Innym przykładem ludności które zjada dużo produktów z kokosa i pozostaje w dobrym zdrowiu jest Kitavans 

Podsumowanie: Populacje na całym świecie od wielu pokoleń jadły duże ilości produktów z kokosa.


Olej kokosowy może zwiększyć wydatek energetyczny ciała, pomagając spalić więcej tłuszczu.
Otyłość jest obecnie jednym z największych problemów zdrowotnych na świecie.

Część ludzi myśli że za otyłość odpowiedzialna jest tylko ilości spożywanych kalorii, inni (w tym ja) uważają, że źródła tych kalorii są też ważne.

Faktem jest, że różne pokarmy wpływają w różne sposoby na nasze ciała i hormony. W związku z tym, nie zawsze kaloria jest równa kalorii.

Triglicerydy o średnich łańcuchach (MCT), oleju z orzechów kokosowych mogą zwiększyć zużycie energii w porównaniu z taką samą ilością kalorii pochodzących z tłuszczów o dłuższych łańcuchach bocznych 

Jedno z badań wykazało, że jedzenie dziennie 15-30 gramów triglicerydów o średnich łańcuchach powoduje wzrost dziennego zużycia energii o 5%, co zwiększa spalanie kalorii o około 120 kalorii dziennie 

Podsumowanie: W perspektywie długoterminowej spożycie średnio-łańcuchowych triglicerydów zawartych w oleju kokosowym może przyczynić się do znacznej utraty wagi.

Kwas laurynowy zawarty w oleju kokosowym może mieć działanie anty-bakteryjne, anty-wirusowe i anty-grzybiczne, może pomagać w leczeniu wszelkich zakażeń.

Prawie 50% kwasów tłuszczowych zawartych w oleju kokosowego to 12-węglowe kwasy laurynowe.

Gdy olej kokosowy jest trawiony przez enzymy, tworzy również monogliceryd zwany monolaurynem.

Zarówno kwas laurynowy i monolauryny mogą eliminować szkodliwe patogeny, takie jak bakterie, wirusy i grzyby 

Na przykład, substancje te okazały się być zabójcze dla bakterii Staphylococcus aureus czyli Gronkowca złocistego (który jest bardzo groźnym patogenem mogącym powodować wiele schorzeń) i drożdży Candida albicans ,który często jest źródłem zakażeńdrożdżycą u ludzi

Podsumowanie: Kwasy tłuszczowe i produkty powstałe przy ich trawieniu zawarte w oleju kokosowym mogą eliminować szkodliwe patogeny, przyczyniając się do zapobiegania zakażeniom.

Olej kokosowy może zmniejszyć łaknienie, powodować że mniej jesz nawet nie będąc tego świadomym.

Interesującą cechą oleju kokosowego jest to, że olej kokosowy może zmniejszyć głód.

Może być to związane ze sposobem w jaki kwasy tłuszczowe zawarte w oleju kokosowym są metabolizowane, wytworzone w tym procesie ciała ketonowe mogą mieć efekt zmniejszenia apetytu 

W jednym z badań, sześciu zdrowych mężczyzn karmiono różnymi ilościami trójglicerydów o średnim i długim łańcuchu.

Mężczyźni jedzący trójglicerydy średnio-łańcuchowe (zawarte w oleju kokosowym) spożywali średnio 256 mniej kalorii dziennie

W innym badaniu 14 zdrowych mężczyzn, którzy jedli najwięcej trójglicerydów średnio-łańcuchowych na śniadanie jedli znacznie mniej kalorii w kolejnym posiłku

Badania te były prowadzone na niewielką skalę i wykonywane przez krótki okres czasu. Jeśli efekty spożywania oleju kokosowego utrzymamy jest przez kilka lat, to może mieć duży wpływ na masę ciała.

Podsumowanie: Kwasy tłuszczowe w oleju kokosowym może znacząco zmniejszyć apetyt, co może pozytywnie wpłynąć na masę ciała w dłuższym okresie czasu.

Kwasy tłuszczowe zawarte w oleju kokosowym są włączone do ketonów, które mogą łagodzić napady padaczkowe i epilepsje. 

Tzw. ketogeniczna (bardzo mało węglowodanów, dużo tłuszczu) dieta aktualnie jest badana w leczeniu różnych chorób.

Najbardziej znanym zastosowaniem terapeutycznym tej diety jest leczenie lekoopornych epilepsji u dzieci 

Ta dieta polega na jedzeniu bardzo małej ilości węglowodanów i dużej ilości tłuszczu, co prowadzi do znacznego zwiększenia stężenia ciał ketonowych we krwi. 

Z jakiś powodów, ta dieta może znacznie zmniejszyć częstotliwość napadów padaczkowych u dzieci, w nawet tych przypadkach gdzie leczenie zwykłymi lekami nie przynosiło rezultatów.

Ponieważ trójglicerydy średnio-łańcuchowe zawarte w oleju kokosowym przenoszone są prawie bezpośrednio do wątroby i przekształcane w ciała ketonowe, są często stosowane  u pacjentów z padaczką w celu wywołania ketozy, pozwalając jednocześnie na spożycie większej ilości węglowodanów w diecie

Podsumowanie: Trójglicerydy średnio-łańcuchowe zawarte w oleju kokosowym mogą zwiększyć stężenie we krwi ciał ketonowych, które mogą pomagać w redukcji napadów padaczkowych u dzieci.

Olej kokosowy może poprawić poziom cholesterolu we krwi i zmniejszyć ryzyko chorób serca.

Olej kokosowy jest pełen tłuszczów nasyconych, które w rzeczywistości nie są szkodliwe dla lipidowego profilu  krwi, jak wcześniej sądzono.

Tłuszcze nasycone podnoszą poziom HDL (dobrego) cholesterolu i zmieniają cząsteczkowo (zwiększając rozmiar i "puszystość" cząstek) LDL (zły) cholesterol w jego łagodny podtyp

W jednym z badań brało udział 40 kobiet, olej kokosowy zmniejszył poziom całkowitego  cholesterolu i LDL, jednocześnie zwiększając poziom HDL w porównaniu do oleju sojowego

Są również badania na zwierzętach wykazujące, że olej kokosowy zmniejsza triglicerydy, cholesterol całkowity i LDL, zwiększając jednocześnie poziom HDL, poprawia czynniki krzepnięcia krwi i wydajność antyoksydacyjną

To zmniejszenie czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych powinno teoretycznie prowadzić do zmniejszenia ryzyka chorób serca.

Podsumowanie: Badania u ludzi i zwierząt wykazują, że olej kokosowy poprawia poziom ważnych czynników ryzyka, takich jak całkowity cholesterol, LDL i HDL, a to przekłada się na mniejsze ryzyko chorób serca.
Olej kokosowy może chronić włosy przed uszkodzeniami, nawilża skórę i działa jak krem przeciwsłoneczny.
Olej kokosowy może służyć do różnych celów, które nie mają nic wspólnego z jedzeniem.

Wiele osób używa go do celów kosmetycznych, poprawia olejem kokosowym zdrowie i wygląd skóry i włosów.

Badania osób z suchą skórą pokazują, że olej kokosowy może poprawić wilgotność skóry i wzmocnić barierę lipidową skóry

Olej kokosowy może też chronić włosy przed uszkodzeniem, dodatkowo są badania które pokazują skuteczność oleju kokosowego jako kremu do opalania, który potrafi zablokować około 20% promieni ultrafioletowych słońca

Innym zastosowaniem oleju kokosowego jest płukania jamy ustnej w procesie zwanym "Oil Pulling", które może wyeliminować niektóre szkodliwe bakterie w jamie ustnej, poprawić zdrowie zębów i odświeżyć oddech

Podsumowanie: Olej kokosowy jak wskazują badania, jest skuteczny jako środek nawilżający skórę i chroniący przed uszkodzeniem włosów. Może być również stosowany jako łagodny krem przeciwsłoneczny, oraz jako płyn do płukania ust.
Kwasy tłuszczowe zawarte w oleju kokosowym, polepszają funkcje mózgu u pacjentów z chorobą Alzheimera.

Choroba Alzheimera jest najpowszechniejszą przyczyną otępienia (demencji) na całym świecie i występuje najczęściej u osób w podeszłym wieku.

W chorobie Alzheimera główną przyczyną  wydaje się być zmniejszona zdolność do wykorzystania energii pochodzącej z glukozy w określonych częściach mózgu.

Ciała ketonowe mogą dostarczać energii dla komórek mózgu i naukowcy podejrzewają, że ketony mogą stanowić alternatywne źródło energii dla komórek które nie przyswajają energii z glukozy, a w efekcie zmniejszyć objawy choroby Alzheimera 

W badaniach z 2006 roku pacjencji spożywali triglicerydy o średniej długości łańcucha (zawarte w oleju kokosowym)  co prowadziło do natychmiastowej poprawy czynności mózgu u pacjentów z umiarkowanym etapem choroby Alzheimera

Kolejne badania potwierdzają te odkrycia, obecnie triglicerydy o średniej długości łańcucha są intensywnie badane jako potencjalne środki terapeutyczne w chorobie Alzheimera

Podsumowanie: Badania wskazują, że kwasy tłuszczowe zawarte w oleju kokosowym zwiększając stężenie ciał ketonowych we krwi , dostarczają energii dla komórek mózgu pacjentów z chorobą Alzheimera, a w rezultacie zmniejszając jej objawy.

Olej kokosowy może pomóc spalić tłuszcz, szczególnie ten w jamie brzusznej.

Olej kokosowy może zmniejszyć apetyt i zwiększać spalanie tłuszczu w rezultacie powodując utratę wagi.

Olej kokosowy wydaje się być szczególnie skuteczne w redukcji tkanki tłuszczowej, która odkłada się w jamie brzusznej oraz wokół narządów wewnętrznych.

Jest to jeden z najbardziej niebezpiecznych tłuszczy i jest związany z wieloma chorobami cywilizacyjnymi.

Obwód talii łatwo zmierzyć i jest doskonałym oznaczeniem ilości tłuszczu w jamie brzusznej.

Badanie przeprowadzone u 40 kobiet z otyłością brzuszną, dodanie do diety 30 ml oleju kokosowego za dzień prowadzą do znacznego zmniejszenia zarówno BMI jak i obwodu talii w okresie 12 tygodni 

Kolejne badanie przeprowadzono na 20 otyłych mężczyznach, przy spożywaniu 30 ml oleju kokosowego dziennie można było zauważyć zmniejszenie obwodu w pasie do 2,86 cm po 4 tygodniach

Liczby te mogą nie wydawać się zbyt imponujące, ale należy pamiętać, że ci ludzie nie ćwiczyli i nie byli na diecie odchudzającej. Oni tracą znaczne ilości tłuszczu w jamie brzusznej dodając olej kokosowy do ich codziennej diety.

Read More